Atopowe zapalenie skóry pojawia się najczęściej u noworodków i dzieci, które ukończyły 6 rok życia. Dorośli chorują znacznie rzadziej, wręcz sporadycznie. Jednak zarówno dla dzieci, jak i dorosłych, schorzenie to jest bardzo uciążliwe, bo niestety nie ma na niego skutecznego lekarstwa. Aczkolwiek zdarzają się okresy remisji, w których objawy są znacznie łagodniejsze. Jak sobie radzić w stanach zaostrzenia choroby?
Przyczyny
Atopowe zapalenie skóry u dzieci jest chorobą, której podłożem są nieprawidłowości w układzie odpornościowym. Nie sposób wskazać jeden czynnik wywołujący to schorzenie, ponieważ niekiedy łączą się one ze sobą. Do najczęstszych przyczyn powstawania choroby należą uwarunkowania genetyczne, czynniki środowiskowe (alergeny) oraz nieodpowiednio działający układ immunologiczny. Osoby, które mają w rodzinie chorych np. na astmę, katar sienny czy inną formę alergii, znajdują się w największej grupie ryzyka reakcji alergicznych. Skłonność do zachorowań mają także dzieci, które były karmione mlekiem krowim przed ukończeniem pierwszego roku życia.
Objawy zapalenia skóry
Najbardziej typowym objawem przy silnej reakcji alergicznej są zmiany skórne (grudki, wypryski na szyi, tułowiu, rękach i nogach – w szczególności w zgięciach łokciowych i pod kolanami) oraz swędzenie. Podczas drapania się powstają na skórze tzw. przeczosy. W zmianach przewlekłych skóra ulega pogrubieniu, nadmiernemu rogowaceniu i przesuszeniu. W stanach zaostrzonej choroby może dojść do ogólnego zapalenia skóry, połączonego z podwyższoną temperaturą i powiększonymi węzłami chłonnymi.
Atopowe zapalenie skóry jest najczęściej występującą postacią skazy białkowej u niemowląt.
Leczenie i łagodzenie objawów
Leczenie atopowego zapalenia skóry jest procesem złożonym, wymagającym stałej obserwacji stanu skóry. Osoby cierpiące na to schorzenie powinny ograniczać kontakt z uczulającymi ich alergenami, co niestety nie jest proste z uwagi na dużą liczbę alergenów i powszechność ich występowania. Podczas zaostrzenia objawów niezbędna jest wizyta u alergologa, który dobierze odpowiednie leki przeciwhistaminowe (te z reguły mają także właściwości przeciwświądowe). Warto korzystać również z emolientów, które z pewnością przyniosą ukojenie.
