Każda kobieta od chwili urodzenia posiada pewną liczbę prekursorów komórek jajowych, które zmniejszają się z biegiem lat. Utrata tych komórek zmniejsza się systematycznie po każdej miesiączce na stałe. Na zmniejszenie rezerwy jajnikowej ma wpływ wiele czynników. Czym jest ocena rezerwy jajnikowej AMH? Tłumaczymy poniżej.
Ocena rezerwy jajnikowej AMH – kiedy jest wykonywana?
Przesłanką do oceny rezerwy jajnikowej AMH jest leczenie niepłodności. Badanie polega na oszacowaniu liczby komórek jajowych, które są zdolne do zapłodnienia. Wyniki badania pozwalają lekarzowi na ocenę czasu możliwości reprodukcyjnych kobiety w danym momencie (a więc w czasie wykonania badania). Dzięki badaniu lekarz potrafi zdiagnozować moment wystąpienia menopauzy.
Badania laboratoryjne: stężenie hormonu AMH w surowicy krwi
Najpopularniejszym badaniem, które pomaga ocenić rezerwę jajnikową jest sprawdzenie poziomu hormonu antymulerows AMH w surowicy krwi. Jego zaletą jest fakt, że badanie można wykonać w dowolnym momencie, nawet tuż przed wizytą u lekarza.
Najwyższy poziom rezerwy jajnikowej zazwyczaj występuje u kobiet w wieku 25 lat i świadczy to o największej płodności. Po około 35 roku życia następuje większy spadek. Badania ginekologiczne wskazują, że badanie stężenia hormonu AMH jest najlepszą metodą służącą do oceny rezerwy jajnikowej. Zdecydowanie jest lepszą metodą niż FSH i inhibiny B, które są zależne od fazy cyklu miesiączkowego.
Należy podkreślić, że poziom rezerwy jajnikowej jest indywidualny. Zależy od kobiety i wielu czynników, jak np. palenie papierosów lub wiek. Okazuje się jednak, że zmiany w wyglądzie zewnętrznym związane ze starzeniem się organizmu nie mają związku ze zmniejszaniem się rezerwy jajnikowej. Poziom hormonu może także się zmieniać, więc wynik badania jest ważny w danym momencie.
